Hayat neden bize sürekli karmaşık gelir? En ufak bir olay bile bazen içi Neden birinden daha iyi olmak için bir ömür harcanır? Bizim niye böyle bir amacımız olabilir.
Bazen içinden çıkılmaz bir hal alabiliyor. Neden böyle?
Belki biraz kendimize bakmalıyız. Hayat mı zor yoksa insanların bize dayattığı düşünceler ve inançlar mı? Küçüklüğümüzden beri başlayan ve bitmeyen bir yarış ortamı veya üstün olma üstün görme isteği. Biz doğarken mi böyleydik? Hayır! Zamanla hayatta kalmanın yolu olarak gösterdiler. Ama böyle mi gerçekten?
Biz içi içe beraber yaşamayı öğrenmiyoruz biz üstün olmayı öğreniyoruz. Belki de sorun budur. Herkes anlayışsızlıktan yakınır ama kimse öyle bir çocuk veya öğrenci yetiştirmeye çalışmaz. Her zaman üstün olma öğretilir. Kime karşı? Tabi ki en yakın arkadaşı hatta kardeşi ve ailesine bile.
Hayatımız bir survivor gibi; en güçlümüz hayatta kalacakmış gibi sanki. Yaşam bizi çok korkutuyor. Güçsüz olmaktan korktuğumuzdan (bu öğretiliyor) ömür boyu bir korku içinde yaşıyoruz. Özgürüz sanıyoruz ama korkularımızın esiri olduk. Bir insan, hayvan, bitki vs ile bağ kurmak bize zor geliyor. Ama cansız varlıklarla çok kolay bağ kuruyoruz. Hayatımızda asıl değer vermemiz gereken şeylere değer vermekten korkuyoruz. Yaklaşamıyoruz bile.
Düşüncelerimiz ve eylemlerimiz bizi biz yapar duyduklarımız değil.
