Dünya bir okul, hayat ta bir eğitim ve öğrenimdir. Ancak bu çok yönlü eğitimdir. Bu eğitim bazen çok çetin ve çileli de olabilir. Bazı askeri, sportif ve psikolojik eğitimler gibi. İnsan yaşadığı olaylara sadece hisleriyle baktığı zaman bunları göremeyebilir. Fakat aklı devreye girip duygularını kontrollü bir şekilde yaşarsa, hayatındaki hadiselerden ders çıkarabilir, maddi ve manevi yeni şeyler öğrenip aklını ve daha da önemlisi ruhunu geliştirebilir.
Zaten insan doğumundan itibaren bir eğitim ve öğrenimin içindedir. Bu iş okulla başlamadığı gibi okulla bittiğinde de bitmez. Okul elbette çok önemlidir. Hatta burada verilecek eğitim bence bir ülkenin üzerinde durduğu en önemli konu olmalıdır. Çünkü bir ülke eğittiği veya eğitemediği insanlara göre şekillenir. Fakat burada bizim konumuz bir insanın tüm hayatını bir okul olarak görmesidir. İnsan kendi iradesiyle kitaplar okuyup araştırma yaparak veya akademik çalışmalarla da dünyayı bildiğimiz mana da bir okul haline getirebilir. Benim anlatmaya çalıştığım ise; irademizin dışında tüm hayatının insana bir okul olarak sunulması ve insanın bunu fark etmesidir. Bunun sonucunda da maddi manada gelişme olsa da asıl gelişme ve olgunlaşma ruhta yaşanır.
”Acı insanı olgunlaştırır” diye yaygın bir söz vardır. İnsan bazen acı da çekebilir. Çünkü acı veya çile de bu eğitimin bir parçasıdır. İnsanın hayat tarafından acıyla, çileyle, sıkıntıyla eğitilmesi olmaması gereken bir kader gibi düşünülmemelidir. Hatta yapılacak mesleğe göre alınan bazı eğitimler bile direk bu bahsettiğim zorluklar üzerinedir ki, kişi ileride o meslekte karşılaşacağı sorunlara karşı hazırlıklı olabilsin. Özellikle güvenlik ve savunmayla ilgili eğitimler bunlara örnek olarak verilebilir. Bu eğitimler hiçbir zaman insan kapasitesinin sınırları dışında değildir. Ancak çok zorlayıcıdır. İşte hayat ta insanları böyle eğitebilir. Nasıl ki bu eğitimleri gören öğrenciler yaşadıkları tüm zorlukların sebebini bildiklerinden bu sıkıntılara katlanıp isyan etmiyorlarsa insan da başına gelen olaylardaki hikmetleri görüp isyan etmemeli aklını ve sabrını kullanarak bu zorlukları aşmasını bilmelidir. Okulda gördüğümüz eğitimler bizi mesleğimize ve hayata, dünyada gördüğümüz eğitimler de sonsuz bir yaşama hazırlar. Unutmayalım; dünyamız bir okul olduğu için hayatımız da bir imtihandır.
