Seni anlıyorum. Diyor ama nasıl diyorum anlatamıyor. Belki de anlamıyor, belki de anladığını kelimelere, cümlelere yettiremiyor, sığdıramıyor. Belli ki acısı derin, derdi büyük, bizi de kendi kaderi gibi görüyor. Beni anlayamazsın, ben de seni anlayamam ama aynı dili konuşur, aynı yolları yürür, aynı duyguları paylaşır, yarım olan parçalarımızı tamamlamaya yetebiliriz. Aynı yolun yolcusu da olabiliriz ama bir yerde ayrılır yollarımız. Beni anlayamazsın, hissedebilirsin. Hissedebilirsin ama kendi hissetmek istediğin gibi mi? Yoksa gerçekten benim gibi hissettiğin gibi mi? Hadi gel otur anlatayım desem? Benim anlattıklarımı anlayabilir misin? Yoksa anlamak istediğin gibi anlar geçer gider misin? Evet tam olarak da öyle olur. Beni anlayamazsın ama hissetmeye çalışırsın. Bak şunu söylemek istiyorum; Herkes iyi olduğunda bizi de iyi sanıyor, veya kendilerini kötü hissettiklerinde bizi de kendimizi kötü hissettiğimizi sanıyorlar. Bir de şöyle bir durum var biz kendimizi kötü hissettiğimizde onlar iyiyse biz çekilmez, olumsuz, karamsar, hep bir bahane uyduran kişi oluyoruz. Bizim kendimizi kötü hissetmemiz kimseyi çok da ilgilendirmiyor açıkçası insanın derdine tekrar tekrar tuz basan bir durumdur bu da. Onlar kötü olduğunda biz de kötü olursak yine bir şey değişmiyor, herkesin derdi, acısı bizden üstün oluyor hep.
Ben kimse gibi derdimizi, acımı bağıra bağıra, ortalığı yıkarcasına paylaşamıyorum. Acım varsa içimde yaşar geçerim. Bazen yüzümden anlaşılıyor galiba soruyorlar bir derdin falan mı var diye, 5 10 dk düşünüyorum unutuyorum, bulamıyorum artık ne kadar derine ittiysem derdi yok baya iyiyim deyip geçiyorum. Ama şuna inanırım; bizi, başına gelmiş, geçirmiş, görmüş insanlar anlayabilir, o insanlar herkes olamaz, bu insanlar Allah’ın özel kullarıdır, Allah öyle bir insanlar çıkarır ki, karşımıza, sanırız aynı yollardan yürümüşüz, acıları, dertleri birlikte geçirmiş, görmüşüz. İşte Derdimize dermanı, acımıza, merhemi Allah bu insanlar vasıtası ile gönderir bize. Duygularına, anlatamadıklarına, içinde sıkışıp kalanlara tercüman olurlar. Bu insanlar her halinden anlar, derinden hisseder seni. Allah herkesi, iyi kulları ile karşılaştırsın. Uzun lafı özetleyecek olursam; bizi, seni anlıyorum diyen herkes anlayamaz. Bizi anlayabilecek insanlar kendini belli eder. Herkes tarafından anlaşılmayı, hal hatırdan anlaşılmayı, saygı duyulmayı vs falan bu tür şeyleri artık beklemiyorum. Sen iyiysen iyisin, kötüysen kötüysen kötü. Sen sensin, kendini benimle karıştırma. Herkesin derdi, acısı, hastalığı, problemleri kendinedir, bu yüzden saygı duymayı, insanın duygularını anlamayı bilmiyorsanız bile öğrenin kendi derdinizi kimseden üstün görmeyi kesin artık. Eywallah.
