Yavuz Sultan Selim‘e aşık olan cariyenin hikayesi iki farklı şekilde anlatılmaktadır. Birinci hikayede cariyenin bir Türkmen kızı olduğundan bahsedilirken diğer hikayede cariyenin Mısırlı olduğu söylenir. Ancak hikayenin anlatılış biçimi ikisinde de aynıdır.
Cihan padişahı ile cariyenin hikayesi şu şekilde gerçekleşir:
Yavuz Sultan Selim Han Mısırı fethettikten sonra bir süre daha orada kalır. Bu süre zarfında da bir cariye cihan padişahının çadırını temizler ve gündelik işlerini yaparmış.
Birgün bu cariye bir şekilde cihan padişahı Yavuz Sultan Selim’i görür ve ona aşık olur. Cariyenin aşkı gün geçtikçe artar ve bu durumu padişaha bildirmeye karar verir. Cariye hem padişahtan korkar hemde nasıl bu durumu açıklayacağını bilemez bir halde küçük bir not yazıp yatağına bırakmaya karar verir.
Not kağıdında şu ifade yazmaktadır; “Derdi olan neylesin?”.
Cihan padişahı akşam yatağında not kağıdını görür ve okur. Kağıdın arka tarafına da şu ifadeleri yazar; “Derdi neyse söylesin!”.
Sabah heyecanla bıraktığı not kağıdını arayan cariye bıraktığı yerde kağıdı bulur. Heyecanla not kağıdına bakan cariye padişahın yazdığı ifadeyi okur. Kendi yazdığı cümlenin altına tekrar “Korkuyorsa neylesin?” yazar ve not kağıdını aynı yere bırakır.
Aynı günün akşamında Yavuz Sultan Selim kağıdı alır ve cariyenin notunu okur. Padişah’da kendi yazdığı ifadenin altına cevaben “Hiç korkmasın söylesin!” yazar ve yatağın üzerine bırakır.
Ertesi gün cariye not kağıdını okur ve bütün cesaretini toplayarak padişahla konuşmaya karar verir. Gündelik işlerini bitirdikten sonra padişah gelene kadar çadırda bekler.
Padişah yanındakilerle birlikte çadırına döndüğünde cariyenin kendisini beklediğini görür. Cariye de hemen ayağa kalkarak temenna durur. Cihan padişahı cariyeye yönelerek “Buyrun, sizi dinliyorum.” der. Cariyeyi bir heyecan basar ve titreyen ellerini saklamaya çalışır.
Tekrar cesaretini toplayan cariye “Efendim…” der bir süre duraklar, “Cariyeniz…” dedikten sonra cümlesine devam edemez ve olduğu yere yığılır.
Aşkını dile getiremeden ruhunu teslim eden cariyenin bu durumu Cihan padişahını oldukça derinden etkiler ve göz yaşlarını tutamaz. Yavuz Sultan Selim Han göz yaşlarını sildikten sonra etrafındakilere “Gerçek aşkı şu cariyeden öğrenin. Zira âşık, mâşukunun yolunda olur ve o yolda ölür.” der. Padişahı derinden etkileyen trajik olayın ardından Yavuz Sultan Selim şu sözleri söyler:
Merdüm-i dîdeme bilmem ne füsûn etti felek
Giryemi kildi hûn eksimi füzûn etti felek
Sîrler pençe-i kahrimdan olurken lerzân
Beni bir gözleri âhûya zebûn etti felek.”
Yani;
Bilmem gözlerime felek nasıl bir büyü yaptı ki
Gözümü kan içinde bıraktı, aşkımı artırdı
Benim pençemin (gücümün) korkusundan arslanlar (bile) titrerken
Felek beni bir ahu gözlüye esir etti.
//