Anne?

Anne bugün bir çocukla tanıştım, çok uzaklardan. Selam da yolladı sana. 

Ne kadar özgür hissettiğimi bir ben bilirim birde Allah bilir derler ya bu da öyleydi anne. Beni kimsenin bilmediği, en sevdiğim bir yönümden seviyor, takdir ediyor ve anıyor. Bunu bana kimse yapmadı anne. Bana bu kadar değer kimse vermedi anne. Beni bu kadar ciddiye alan olmadı anne. Sen demiştin ama, yaşamadan nasıl anlaşılırdı ki hayat! İnsan aşık da olabiliyormuş, o buz kalp çözülüp sevedebiliyormuş anne. Haklıymışsın… 

Bugün bir çocukla karşılaştım anne, ben sana 5 gün sen bana 2 gün yemek yapsan olur dedi. Sen yaz sanatçım, ben sanat eserlerine aşık olmaya hazırım dedi. Neredeydim ben, neredeyim anne. Kim o çocuk anne, kim… Her şeyin bir nedeni varsa eğer sen hangi sebeple gelmiştin kapıma. Seninle tanıştığım için çok mutluyum diyen de hiç olmamıştı anne… Olmamıştı. 

Beni ne zaman çay içmeye davet edeceksin diye sormamıştı kimse, ben kahveyi daha çok sevsemde bir gün belki dedim. Sence o da beni bırakıp, gider mi anne? 

Buluştuğumuzda sana o çiçeklerin hepsinden getireceğim dedi, anne inanmalı mıyım? Olmayacağını bildiğim şeylere umut bağlamalı mıyım?

İyi insanlar hep uzaklar bana anne, ben de onlara…  

Ama anne, yine de ben sevemediğimi fark ettim. Neden bilmiyorum ama ben sevemiyorum anne. Bağımsızlığa, kendine aşık olan o minik kızın büyüdü ve kocaman oldu. Bir başkasını sevip, üzmeye korkar oldu. Senin o bakkala götürdüğünde sadece sakız alan minik kuşun uçuyor gökyüzünde yalnız başına, her şeyden bir haber güzel güzel, yavaşça süzülerek. Senin kızın en sevmediği şeyleri yapıyor anne. Hem kendi kalbini kırıyor, hem de değer verdiklerininkini. Söküp atsam mı kalbimi bir kenara, yoksa hançer mi saplasam tam ortasına? Bana yardım eder misin anne? Çok korkuyorum bu dünyadan, insanlardan… Küçükken korkuyorum dediğim de, bana sarıldığın gibi şimdide sarabilir misin kollarınla beni nazikçe, öper misin o yumuşak saçlarımdan? 

Benimle sende ağlar mısın anne, yapar mısın bunu benim için, ilk göz ağrın, minik kuşun için? İlk ve son kez seninle acımı paylaşıp, onu öldürmeni istiyorum anne. 

Gökyüzüne, çiçeklere, okyanuslara ve sonsuzluğa dağılmak istiyorum. Her güzel bir parçasına tutunmak istiyorum. Her ruha dokunmak istiyorum. 

Seni seviyorum anne. 

azraünal
Okumak ve yazmak özgürleştirir.
Subscribe
Bildir
0 Yorum
Inline Feedbacks
Tüm yorumları gör
Önceki
"Adsız tanıklar"
Sonraki
Enver Paşa’nın Naciye Sultan’a Yazdığı Son Mektup

Enver Paşa’nın Naciye Sultan’a Yazdığı Son Mektup

İlginizi Çekebilir

kooplog'dan en iyi şekilde faydalanabilmeniz için çerez (cookie) kullanıyoruz.