Her karakterinde farklı bir hikaye barındıran. Konusu absürtmüş gibi görünüp, altında derin anlamlar yatan ve sorgulatan dizinin yeni sezonu 3 gün önce çıktı. Tam da yeni eve dönmüşken hemen izleyim dedim.
Yeni sezonu bir gecede bitirdim. Tabii sabahı ettim. (Aferin bana.) Takıntı oldu artık. Sevdiğim bir diziyse finalini görene kadar kalkmıyorum Netflix’in başından. Neyse gelelim bu sezonun konusuna; Yeni okul müdürünün okulun imajını düzeltmek ve yeni fonlar toplamak amacıyla öğrencilere bir destur çekme girişimini izleyeceğiz. Pekii, sardı mı o kısmı, ehh işte.
Bu sezon fazla gay ilişkisi gördük. Biraz o da bayma durumundaydı ama neyse ki Adam ile toparlandı. Adam’ı daha yakından tanıdık bu sezon. O sert görüntüsünün ardında nasıl tam tersi bir kişiliğinin olduğuna da şahit olduk. Nedense Ola ile uzaylı kıza başından beri alışamadım, pekte sevemedim. Seven var ise belirtebilir. :d Ama sezonun favori çiftim Ruby ve….. oldu.
Diziler hakkında yorum yaparken, dizinin ana konusunu anlatmak yerine biraz alt ana kısımlarıyla ilgili yorum yapmayı hep daha çok sevmişimdir… Yani bu ne demek şimdi derseniz ki, şöyle ;
Dizi de Adam’ın ve babasının İçe kapanık, aksi, sinirli karakter olmalarının altında çocuklukları yatıyor. Aslında ailemizin bize her davranışı özellikle de küçükken, ileriye dair bizi o kadar şekillendiriyor ki.
O hal ve hareketler bilinçaltımıza yerleşiyor ve haberimiz olmadan hayatımızı şekillendirebiliyor. Mesela küçükken babası ”erkekler ağlamaz, ağlamayı kes” dediği için ağlamanın ne olduğunu bilmeyenler var. Ağlamanın acizlik olduğunu düşünenler dolu. Örnek Adam’ın babası.
İlginiz var ise psikolojiyi ve bilinçaltını da araştırmanızı tavsiye ederim. Araştırdıkça kendi kişiliğinizden de izler bulacağınıza eminim.
Ve diziden bir söz ile bitireyim; ”Kendimiz olmaktan korkmamamız gerek!”
İyi Seyirler.
