Provokasyona gelmemek gerekiyor…
Toplumumuz, zaten siyasetçilerin ne söylediklerini bilmemelerinden ötürü, aşırı bir biçimde “kutuplaşmış” durumda.
Ne derseniz deyin…
Kutuplaşma…
Saflaşma…
İdeolojik kamplara ayrılma…
Gerçekten de bizlerin birliğini ve dirliğini yiyip bitiren bir habis hastalık. Artık bazı şeyler “kaygı verici” raddede cereyan ediyor.
Bakın, şunu aklımızdan çıkarmamak gerekiyor. Emperyalizmin oyunları bitmez. Nifak tohumları ekimleri bitmez.
Bu çağda artık konvansiyonel türden savaşlar geride kaldı. Teknolojinin ileri ve üst düzeyde geliştiği bir dönemdeyiz. Belki, artık “kanıksadık” bazı kelimeleri/cümleleri… “Bir tıklık dünya”… “Bir düğmeye basmalık dünya”…
Neden, bizler direkt bizim “varlığımızı” ilgilendiren hususlarda, bir araya gelerek enerjiden sinerji yaratamıyoruz?
Siyasal avantajlara göre, siyasal başarılara göre, siyasetin aritmetiğine göre, sandık ve çoğunluk kazancına göre…
Türkiye ve dünya tasavvuru çiziyoruz. Bu yanlışta ısrar ederken, geleceğimizi ve bu topraklar altındaki kardeşlik duygularımızı parçalıyoruz.
Ne yapmak gerekiyor?
Çok mu zor çözüm yolları?
Bir kerecik olsun, kin ve nefret kusacağımıza, akılla ve deneyimle hareket edelim.
Her zaman söylenen cümledir:
BAŞKA TÜRKİYE YOK!
BİZİ ANCAK BİZ YÜKSELTEBİLİRİZ…
