Sabah erken kalkamadım. Erken kalkabilseydim eğer bütün kontrol bende olacaktı. Bu yazımda kontrol bende değil. Sağdan soldan. Beni etkileyebikecek herhangi birşeyden… Moralim bozuk. Çok iğrenç, hayattan tiksindim. Fazla negatif olmayayım. Ben çok şanslıyım.
Evet ben çok şanslıyım milyonlarca insana göre. Kendime göre ise ezik birisiyim. Hayatlar yaşanıyor çatır çutur. Yaşanmayan hayatlarda var su gibi akıp giden, zamanın durduğu anlardan habersiz. Uzayının dışına çıkamayan birçok insan var. Yine birşeyden şikayet eden ben, bu sefer, özel olma şikayetiyle yazıyorum. “Özel olmak”. Çoğunluğun olduğu yerde olmak istemiyorum. Ben kendim seçmek istiyorum. Tamam. Okuyan sen, bu sana çok sıradan gelecek. Herkes ister falan deme. Ben hastayım kızım tamam mı ?
Herneyse biraz daha sakinim şuan. Ya da öyle hissediyorum. Sende sakin ol. Ben normal hayatımda kimi zaman bu kafayla insanların kafasını yoruyorum. Bunun farkındayım. Yazılarımda da yoruyor olabilirim. Ama sen yine de karşı çıktığın bir düşünceme karşılık verebilir ve küfür edebilirsin. Tamam şimdi karışık bir yazı oldu. Değişik değişik şeylere değindim farkındayım. Lakin sinirliyim. Kafam allak bullak. Önceden yazıyordum zaten. Uzun bir süredirde birşey yazmadığımı fark ettim. Ve gelip kafamın içindekileri boşalttım. (Eksik olabilir)
Herneyse işte kafamın içindekiler aynen böyle. Olduğu gibi yazıma yansıttım. Sinirim biraz olsun yatıştı. Zevk almaya geçtim sanırım. İçimde aptal başlıkları yazmanın verdiği hazza. Allahım zevkten ölürüm ben. Sıcak hava, terletince, elimdeki telefon ocağın üstünde ısınan tava hissiyatı verince. Bu zevk gittikçe daha da artıyor.
Evet. ” Bu neydi şimdi? ” deme. Çık git.
