Bu gün hava çok güzeldi bir arkadaşımla parkta oturmak üzere sözleştik ve ardından sokağın sonuna yeni açılan markete gidip cips ve dondurma alarak arkadaşımı beklemeye koyuldum. Arkadaşımla atıştırmalıkları bitirdiğimiz sırada o küçük köpeğini gördüm ve arkasında sen fakat o yağmurlu günden sonra seninle karşılaşmayı ummuyordum çünkü bir kereliğine karşılaştığımızı düşünmüş şansıma denk geldiğine inanmıştım. Bu sebeple içimdeki his tohumu daha filizlenmeden çürümeye yüz tutmuştu ve bu duruma sevinmiştim çünkü bir kalbi tekrar tamir etmek zaman alıyor ki bir daha tamir olur mu yoksa öyle kalır mı bilinmez. O gün beni çok şaşırtmış aynı zamanda içimdeki çürümeye yüz tutmuş tohumun güneşi olmuştun suyu ise eğer isterse kalbim vericekti. O gün arkadaşımla birlikte çimlerde oturduğum yerin o kadar yakınından geçtin ki elimi uzatsam elini tutabilirdim. Belki benden bir adım bekledin belkide bir merhaba desem devamını getiricektin fakat ben arkadaşımı çok iyi tanıyorum yeni insanlarla tanımaktan pek hoşlanan biri değil ve bende onun bana bozulmasını istemem üstelik sen daha sadece bir tohumsun. Neyse ben o ilk adımı atmadım daha öncede söylemiştim bu işlerde pek iyi değilim yani içimde bir takım hislerin olduğu tohum var bu hisleri hissettiğim kişiye karşı ilk adımı atamıyorum. Sonuç olarak tohumda olsan yoldan geçen bir insan değilsin benim için. O gün seninle tanışmayı çok istemiştim fakat sadece istemiştim…
Zamansız Karşılaşma
