Merhaba ben Zila.Bu benim ilk blog yazışım.Aslında diğer insanlar kişisel blog yazmanın “saçma” olduklarını söyleselerde bence kendi düşüncelerini paylaşmak saçma olmasa gerek.Değinmek isteğim konu bu dünyayı neyin kurtaracağı.Bu konu hakkında çok düşünmedim çünkü zaten hepimiz bu dünyayı iyiliğin ve empatinin kurtaracağını biliyoruz.Ama gelin görün ki bu söylediklerim sadece laftlan ibaret.Herkez kendi derdinde hiçbir sorun yokmuş gibi yaşamına devam ediyor.Şimdi bana “ne var ki bunda ne yapsın onca insan?” diyebilirsiniz ama bence bu konu yeryüzündeki bütün insanları ilgilendiriyor.Şimdi bir empati kuralım.Yolda giderken dilenen genç bir kadın görüyorsunuz ama çalışabilecek durumda.Ona yardım edermisiniz? Sizi bilmem ama ben yardım ederim çünkü her ne kadar çalışabilecek durumu da olsa benim yaptığım yardım içimden gelerek yaptığım birşey.Ben birine yardım ederken karşı tarafın niyetini umursamam.Eğer zaten kötü bir niyeti varsa günahı onun boynuna.Ben elimden gelen yardımı yapayımda,karşımdaki insanın amacı beni bağlamaz.Sonuçta benim niyetim iyi.Ben buna bakarım.Çünkü bence iyilik kimseden karşılık beklemeden yapılan bir davranıştır.Bu yüzden herhangi bir ortamda,başıma gelen bir olay sonucunda kendimi o olayı yaşayan insanın yerine koyarak sadece onun hislerini ve yaşadıklarını bir nebze de olsa anlayabilirim.Bir diğer değinmek istediğim konu ise insanların kimseyle empati kurup,kendini onların yerine koymaması.Bu dünyada herkesin farklı bir hayat hikayesi vardır ve herkesin yaşadığı acı kendinedir.Ama bu demek olmuyor ki diğer insanların dertlerini küçümsemeliyiz diye.Herkes en çok acıyı ben çektim diye ortamlarda başına gelenleri sanki bir marifetmiş gibi anlatıp,kendini acındırmanın derdinde.Böyle yaparak sadece kendilerini küçük düşürdüklerinin farkında bile değiller.Herkes kötü şeyler yaşayabilir,herkes bazen istemediği olaylara maruz kalabilir ama bu kendini acındırarak başkalarının ilgi odağı olması demek değildir.Acılarınızdan kaçmayın,onlarla yüzleşin.Dediğim gibi herkes kendi ipini kurtarmanın derdinde.Size bununla ilgili Peygamber efendimizin bir kıssasından bahsedeceğim.Peygamber efendimizin kızı birgün yanına gitmiş ve “Babacığım benim çok günahım oldu sen peygambersin bana yardım edermisin” diye sormuş.Peygamber efendimiz ise şöyle cevap vermiş ” Mahşerde beni peygamberlik kurtarmayacak.Herkez bu dünyada yaptıkları gerekse iyilik gerekse kötülük bunların hesabını verecek.Yani demek istediğim orada herkes kendi derdinde olacak.Demiş ve çok da doğru söylemiş.Herkes kendi derdinde ama önemli olan öyle olan insanlara uymayıp koşulsuz bir şekilde herkese yardım etmektir.Bu benim ilk bloğumdu zamanını ayırıp düşüncelerime saygı duyan okuyuculara teşekkürlerimi iletiyorum.
İnsanlığı ne kurtaracak?
