Gitmektir her şey. Bir yolculuktur bu. Hayat yoldadır. İnsan hep gitme hevesiyledir. Sen gitmezsen gider zaman, hava, rüzgar, sevda, baba, anne…
Bizi en iyi anlatan şeydir gitmek. Bir yoldur varmak. Yolda olan insanlar varır menzile. Bir tren misali doldurduğumuz vagonların hareket etmesi gibi…İnsan gittikçe büyür, gittikçe yaşar… Bu hayat gitmeye, devam etmeye programlanmış. Dursak bile giden şeyler var etrafımızda, zaman mesela. Beklemez bizi zaman biz durmak istesek de o varacak akrebe, varacak günün sonuna. Ağaç beklemez mesela esecek, dökülecek, meyve verecek biz durduk diye durmayacak hiçbir şey, her şey kendi programını uygulayacak. Yolda olmak gitmektir.
Gidişleri olacak herkesin kimi buruk olacak vardığında, kimi sevinçli kimi hüzünlü ama gidecek herkes, her şey. Kimi giderken yaşatacak, kimi giderek öldürecek sevdayı. Akınlar durmayacak. Yol aynı, yolcu aynı olacak. Gitmek yakışacak bazen, bazen üzecek ama gitmek gerekecek en sonunda. Zaman var oldukça gitmek üzerine varolacak hayat. Durmayacak hiçbir şey mevsimler durmayacak, ölüm durmayacak, doğacak biri giderken, biri ölürken.
Gitmek bir varıştır, bir umuttur günün sonunda..
Gidiş yakın
Ayaklar bekliyor kapı eşiğinde
Gidiş yakın, belki bugün belki de daha yakın
Topla her şeyini en çok da dilini
Gidiş yakın, sessiz bu akın
Unut çağı
Gözlerin arşı açtı, yol yakın
Durmak olmaz bu son yarın
Gidiş yakın, dönüş yok bu son akın.
Lıko
