3 YILIMIN SON 37 GÜNÜ

Buraya sınavıma kalan 37 gün için yazmak istiyorum belki bu masayı bu kafa yapımı düşüncelerimi hepsini bırakıp gidicem 37 gün sonra. Hayallerim için savaştığım kafa patlattığımın 3. yılımdayım. Stresi birebir yaşamış stresin kendisi olmuşum. Son 2 ay içinde gittiğim 5 doktordan 5 ninde stres kaynaklı ağrılarımın oluştuğunu söylemesi ve benim o an kendimi zar zor tuttuğum ağlamak için en saçma yer dediğim kendime. Ve en son 1 hafta önce patladım hıçkıra hıçkıra herkesin içinde ağladım. Ve iyiki ağlamışım bazı şeylerin farkına vardım bi silkelendim. Bi sınavın 20 yaşındaki bir genci getirdiği hale bak. çğnkü bu sınavı kazanmaya ihtiyacım var başka çarem yok derler ya hani öyle. Öyle olmasa neden kalırdımki.. 6 7 aydır oturduğum şu masadan ayrılmam için 1 ayım kaldı. Mutlumuyum bilmiyorum gerçekten hissizleştim. 7 aydır yaşamadığım duygu kalmadı mesela. En sevdiklerimden o kadar darbe aldımki şuan dönüp bakıyorumda yolun başında bana iyi dileklerde bulunan sen yaparsın diyen kimse olmadı yanımda. Her neyse 1 ay sonra nasıl yaptın diyenlere cevap vermeyeceğim bile. Zorluklar atlatınca herkes yanında olur çünkü. Üniverste seçimine herkes karışmak konuşmak ister. Ama mesele şuanki halime gelince kimse yok.  30 gün sonra yine yazıcam bu sefer mutlu bir şekilde özgür bi şekilde…