Bilmiyorsun nasıl hissettiğini neler istediğini anlamsız bir boşlukta gibisin. En kötüsü de yeni bir günü merak etmiyorsun hayatın heyecanı mı bitti yoksa içinde ki istek mi kayboldu. Çıkmazlara sürüklenmiş gibi, dalgalı deniz gibi, fırtınalarla savrulan palmiye ağaçları gibi ya da yağmurlu hava gibi belki de bu bitmek bilmeyen kasvet. belki de sen bunu
Bakıyorsun nefes alabiliyorsun sağlıklısın elin kolun tutuyor şükrediyorsun ama hala bir tatminsizlik söz konusu belki de sen bunu seviyorsun b durumdan daha mutlusun ama kendine yakıştıramıyorsun.
Yıllar sende bir şeyler eksiltmiştir ve bazı şeyleri de sana katmıştır ama artı mı eksi mi hangisi fazla ona karar veremiyorsun. Genç, cahil, hovarda, attığı adımları düşünmeyen, aman nolacaksa olsun diyen hallerimiz mi bizi özleten duylarımızı barındırıyor yoksa her şeyi kendine sorumluluk haline getiren olgunluğumuz mu bu kasvete sürüklüyor.
Hayatta bir şey de olsa sana can suyu vermesi gerekiyor yeni bir güne uyanma hevesi kendine bakma şevki, aynaya bakınca gülme enerjisi.. Belki de biz kendimizi sevmiyoruz yeterince ki zaten sevseydik neden kendimize bu eziyetleri reva görürdük değil mi?
Sadece en karanlık sokakların aydınlandığı, her gecenin bir sabahı olduğu her darlıkta bir kapının açıldığı bu dünyanın verdiği umutla yaşamıyor muyuz? Bence bizi hayata bağlayan şey ne deseler UMUT derdik her şeyi umut ediyoruz sevgiyi, saygıyı, daha mutlu olmayı, daha huzurlu yaşamayı, daha lüks daha sağlıklı dahalarımız hep bir umut barındırmıyor mu?
Güzel yaşa, güzel sev, güzel koş, güzel ye her şeyi güzel yap ama kendi güzelliğin olsun başkalarının güzelliğinde kaybolursun yoksa derler ya napıyorsan kendine yapıyorsun.
Ama bazen bu hissin içinde boğuluyormuş gibi hissediyorsun daralmış sıkışmış kalmış gibi çevrende ki sesler sana anlamsız kalabalıklar bile yalnızlık hissettiriyor. Sanki dört duvarın içindesin de çığlıkların duyulmuyor seni kimse farketmiyor gibi bir şey bu g,tsen gidemiyorsun kalsan takatin kalmamış elini uzatsan havada kalıyor gibi tamda. Kimse duymaz mı çığlığını içinde kopan fırtınayı boş bakışlarını ki duysa ne olacak ki zaten anlaşılsan kendin anlardın.
