Mutlu olmak istiyorum

Zamanında birini sevdim hem de çok ama kendisi hak etmedi bir gün bana dedi ki seni artık sevmiyorum senden ayrılmak istiyorum ben de sen bilirsin dedim daha doğrusu demek zorunda kaldım dört Şubattı bunu dediğinde ben de hediyemi almış mutlu mutlu hediye vermeyi planlıyorum ama nereden bilim böyle olacağını arkadaşlarım bunu duyunca dedi kanka sen verme ben bunu senden satın alım falan dedi ben de dedim o onun hediyesi ona aldım kusura bakmayın veremem yarın gittim verdim dedim ki al bunu sana aldım hak etmedin ama bende kalamaz dedim onu zorla ikna edip verdim ama ben hala üzgün ve yorgun bir hafta kendimi hiç toparliyamadim o hafta altı kilo vererek herhalde rekor falan kırdım kalbimi çok kırmıştı çünkü benim sevgimi hak edemedi biraz zaman geçtikten sonra tüm umudum bitince onun arkadaşı bana İnstagramdan mesaj atmış ben görmeden geri silmiş görmedim ama üstten bildirim geldi dedim bana ne yazdın o da olayı anlattı o an benim için bitti dedim o çocuk ve bitti o yazan kişi derdime ortak oldu beni dinledi bana değer verdi ve ben de onu yakın arkadaşım sırdaşım dostum yaptım ne oluyorsa ona anlatıp onunla çözüm buluyorum bazen diyorum iyiki yolumuz ayrılmış ki onunla arkadaş oldum diye onun sayesinde çözdüm her şeyi günler böyle geçerken bana ayrılan kişi mesaj attı beni sevgilim aldattı diye sevgilisi olduğunu biliyordum çünkü neyse tamam dedim anlat annesi ile avmdeyken kızı başka erkekle sarmaş dolaş görmüş ya anlatamam o kadar kötü oldum ki o an benim değerimi anlamış iş işten geçti dedim beni bir daha kazanamicani anlamıştı o an ben de dedim ki arkadaş kalmak en iyisi bunca olayın ardına tamam dedi ve arkadaş kaldık ama en önemlisi iş işten geçtikten sonra başkalarını anliyon o zaman anlamak için fırsatın var ama değerlendirmiyon garip işte hayat şimdi üzgün ben ise kendimi bilmiyom ama her şeye rağmen yeniden ayağa kalktım yeniden başladım yeniden insanlarla hayal kurmak için çabaladım ama olmuyordu dedim bırak hayali karşına öyle bir anda biri çıkacak ki seni mutlu edecek belki çıkmıştır bilmiyom zaman gösterecek umarım artık üzülmem yoruldum üzülmekten ya üzmeyin ya da hayatıma hiç girmeyin size ayıracak vaktim yok benim ben artık şarkı dinlemek değil şarkı yazmak istiyorum eğer beni uzmeyecek biri varsa da Mevlana’nın dediği gibi ne olursan ol yine gel yani ona da kapım hep açık iki hakkı var birisi üzmemek birisi de değer vermek için başka hak yok çünkü birini kaybeden bir daha üzer hayat böyle işte beee denizim…