Merhaba 18 yaşında üniversite sınavına hazırlanan psikoloji bölümünü isteyen bir gencim. Çevreme en güzel yaşın hangi yaş olduğunu sorduğumda hep 18 derler. sizin de çevreden duyduklarınız bu şekildedir tahmin ediyorum. Ben de hep 18 yaşın hayalini kurdum. dolayısıyla 18 yaşına geldiğimde gezeceğim, bir sürü yer göreceğim, artık birey olacağım, bir üniversite kazanacağım ve üniversiteden mezun olduğum zaman kesin bir işim olacak, kendimi geliştireceğim kurslara gideceğim vb. Peki şuan 18 yaşım nasıl geçiyor?
Her gün sabahın erken saatlerinde kalkıp saatlerce sınava hazırlandığım, hiç bir sosyal çevremin olmadığı, her gün gelecek kaygısı, üniversiteyi kazandığımda ve mezun olduğumda işimi yapabilecek miyim? Bu pandemi bitecek mi? Hayallerimi gerçekleştirebilecek miyim? Annemle her gün kavga ediyoruz. kazanmak benim tek şansım. Hayal bile kurarken tereddüt ediyorum rahatça bir hayal bile kuramıyorum.
Gelelim sosyal çevreye aslında çağın sorunlarından olan güvensizlik duygusu beni de sarmış durumda. şuan bir arkadaş edinmek çok kolay sosyal medya olsun ama çoğu sahte ve size zarar veren arkadaşlıklar yani güvenmek göze alınmayacak bir risk. Ve ben de şu anlık kendimle aynı fikirde olan insanlarla karşılaşıncaya dek tek başınalığı tercih ediyorum. zor yanları var evet ama güzel yanları da var. yani size zarar veren bir arkadaşlığınız olacağına tek kalıp kendinizi keşfetmek daha güzel. Hayatımda ilk defa bir erkeğe güvendim ve uzun bir süre konuştuk bana gerçekten iyi geliyordu yakın zamanda 3 4 sene önce arkadaşım yoktu ve sadece arkadaş bir dost gözüyle biriyle konuştum daha sonra baya olaylar oldu. benle konuştuğunu sevgilisi öğrendi ayrıldı ki konuşmamız da iki arkadaş nasıl konuşursa öyleydi. Belki bir yazımda bunu anlatırım. Sonra benim yakın zamanda konuştuğum insanla arkadaş çıktılar ve hakkımda pek iyi şeyler söylememiş ki intikam almak istedi sanırım. erkek arkadaşım bana çok kötü davrandı. Daha sonra işte benden böyle bir şey beklemediğini hep ilk konuştuğun ben miyim diye de soruyordu yalancı durumuna düştüm onun gözünde .Ve o an kal geldi kendimi ifade edemedim daha sonra mesaj attığımda bakmadı ve bir kaç gün sonra bir kızla samimi fotoğraflarını gördüm bu kadar abartmasının sebebi buymuş bu benim kendimden verdiğim bir örnekti ama şu an aynı anda bir sürü kızla ve erkekle konuşuluyor ve sadakat, güven bunların pek de mümkün olmadığı bir çağda yaşıyoruz maalesef.
18 yaşım bana çok şey öğretti hala da devam ediyor öğretmeye size iyi gelen insanlar hep iyi gelecek diye bir şey yok bu değişebilir kötü gelen insanlar iyi de gelebilir. İnsanlara olan güveni yüzden başlatmak yerine daha küçük sayılardan başlatıp zamanla yükseltmek daha iyi olacaktır. Ve insanlar sizi işte falanca pek de iyi biri değil diye uyarıyorlarsa dikkate almak gerek çünkü onlara yaptığı kötülüğü size de yapabilir. Bu hayatta size fayda veren en çok kendinizsiniz en çok kendinizi sevin ve değerinizi bilin. Kendinizi sevmek ile ilgili sorunlar yaşıyorsanız öz şefkat yazımı inceleyebilirsiniz.
Bir sonraki yazımda görüşmek üzere…
