Saygı: adı üstünde saymak fiilinden geldiğini düşünüyorum. Saygı, bir insanın varlığını kabul etmek, değer vermektir. Karşı tarafı incitmemektir. Peki her insan saygıyı hak eder mi? Hayır. Ben her insanın kesinlikle saygıyı hak ettiğini düşünmüyorum. Fakat saygıyı hak etmediğini düşündüğümüz birisine de saygısızca davranmayı doğru bulmuyorum. Böyle davrandığımızda ondan ne farkımız kalır?
Saygı sadece insanla sınırlı kalmamalıdır. Diğer canlılara, doğaya da saygı duymalıyız. Saygı biraz da empati kurmaktır. Bize yapılmasını istemediğimiz bir davranışı başkalarına yapmamaktır. Aç gözlü olmamak, başkalarının hakkına göz koymamaktır. Adaletli davranmaktır. Biraz da düşünceli olmaktır. Yaptığın hareketin sonucunu görebilmektir. Sonucuna katlanamayacağın, başkalarına zarar verecek bir şeyi yapmamaktır. Bencil olmamaktır. Güzel ahlaklı olmaktır. Yani kısaca, önce başkalarının hakkına saygı duymaktır. Başkalarının haklarına saygı duyan bir insan zaten saygıyı hak eder. Saygı kendiliğinden gelir.
Kendine saygı duymayan bir insanın bir başkasına saygı duyması mümkün değildir. Saygı zannettiği şey ürkme, çekinme ve korkudur. Çünkü herkes kendi donanımına göre düşünür. Kendini kontrol edememiş bir takım yanlışlarını görememiş ya da gördüğü bildiği halde bu yanlışları düzeltmemiş ya da düzeltmeye çalışmamış bir kişi başka bir kişiyi de aynı bu çerçevede yargılayacaktır.
