Bilinen tüm yaratılanlar arasında en mükemmel olanı insandır. Buna rağmen nesiller boyu aynı soruyu soran da insandır, yaratılışın amacı ne? Asırlardır bilim insanları varoluş sebebimizi bulmak için çaba harcıyor. Ama ne yazık ki bugüne kadar cevabı bulmada başarılı olamadılar. Acı çekiyor yaşam mücadelesi veriyor ve her nesilde aynı soruyu soruyoruz. Tüm bunlar neden var? Oysaki asıl sormamız gereken ne için yaşıyorum? Sorusudur. Doğanın evrim süreci ve yaşayan organizmaların akılalmaz karmaşası bizi şaşırtıyor.
Örneğin yavru hayvanlar birkaç haftada veya ay gibi kısa bir sürede olgunlaşırken, insanın büyümesi yıllar alıyor. Ama sürecin sonunda insanın yaratılışının efendisi olduğunu görürüz. Ne varoluşumuzun anlamını ne de evrim sürecinin sebebini anlıyoruz. Dünyayı beş duyumuzla algılıyoruz. Eğer başka duygulara sahip olsaydık dünyayı farklı hissederdik.
Etrafımızdaki var olanların küçük bir kısmını sınırlı bir şekilde algılıyor olsaydık, etrafınızdakileri hissedebilir miydik? Belki de yaratılış amacımızın sırrı buradadır. Eğer durum böyleyse o zaman beş duyumuzla hissedemediklerimizi hissetmek için başka bir hisse, 6. hisse ihtiyacımız olur. Bu hissi nasıl edinebiliriz? Neden bu his bize doğuştan verilmedi?
Bu soruların basit bir cevabı var. 6. hissi geliştirmek bize bağlıdır. Çünkü insan gelişim açısından diğer tüm canlılardan oldukça farklıdır. Her şey insani ve içsel bir çaba ile edinir. Bu ilave hissi bir kez edindiğimizde kendimizi sonsuza kadar hayvanlardan farklılaştırırız. Yaşayan varlıkların içinde sadece biz insanlar içimizde saklı bu hissi keşfetme ve geliştirme becerisine sahibiz.
İnsanoğlu nesilden nesile teknolojik, bilimsel, kültürel açıdan gelişip ilerliyor. Ama evriminin bir noktasında manevi gelişim ve 6. hissi keşfetme ihtiyacı için içsel bir istek duymalıdır. Aksi takdirde acıya tahammül etmesi mümkün olmaz. Ruhlarımız asırlar boyu tarihin zor zamanları vasıtasıyla gelişti. Maneviyatı hissetmeye fiziksel varlığımızın ötesine geçmeye hazır.
Şimdi 6. hissi geliştirmeye başlayabilir, kendimizi dolayısıyla da dünyayı daha iyi bir hale getirebiliriz. Varoluşun mümkün olan en iyi seviyesine yükselmek bizim elimizde.
