Sizi 17 yaşıma ışınlamak istiyorum bu yazımı belki birileri okur diye dışarıda içimi dokemedegimi yazarak biraz rahatlamayı umut ediyorum…
Lise öğrencisiyken sevgilim var telefonumda kokunu cok ozledm mesajimi gördüğü icin bekaretimi kontrol ettirmek icin annemle hastaneye gonderdigi günü hic unutmam babam tarafından okuldan alınarak bi market de çalışmaya başladım çalıştığımı ise babama vermeye işte ozaman artk bi kaçış yolu arıyordum etrafımda ben hariç herkez mutluydu uzun bir süre Çalsmaya aldigimi eve vermeye devam ettim bir gün yine telefonum elimden alınarak yasaklar gelmeye devam etti sevgilim ile görüşmeye devam ettiğim için ve en sonunda mesencer üzerinden haberleşerek kaçmaya karar verdim 18mi doldurmamıştım hala işe gider gbi çıktım çıkışımı isteyip yarim maasimi aldim bana ayrılan bilet saatine yakın havalimanına gittim ve saatim geldi uçağa bindim çok sevdiğim annem bile aklıma gelmedi o anda nasıl üzüleceği babamın benim yüzümden ona edeceği eziyeti bile düşünmedim mutluluga gittiğimi artık korkusuz mutlu bi yuvaya sahip olacağımı düşünerek…
Evet artık onun yanındaydım ailem için nerede ve kiminle olduğumu çok araştırmalarına gerek yoktu tahmin edebilirlerdi sevgilimin yanında olduğumu öyle de oldu aradılar ve kimse duymadan rezillik çıkmadan gelin düğün yapalım dediler tamda öyle oldu herşey Okadar güzelki kuşlar gbi rahatım mutluyum…
Düğünüm oldu evim ve 2.ci elden alınan eşyalar herşey tamam birkikteyiz artık yasaklar yok gizlemem gereken hiç birşey yok özgürce telefon kullanabilirim sevdiğim kişiyle beraberim hergun korkuyla yaşadığım evde değilim gençlik çocukluk heyecanımı bile korkuyla yaşadığım evde değilim artık ve birdaha aynı sofrada yemek bile yemek istemeyip annemi görmeye babam yokken gittim .
Vee 3 ay sonra hamile kaldım herşey güzel gidiyor yada ben gittiğini sanıyorum…
Bundan sonrasını özet geçeceğim..
Annem 3, 5 merdiven silen pazar parasını çıkaran bi kadın bende arada gider ona yardım ederdim ben süpürür o silerdi birgün orada bi kız ile tanıştım kısa bir sohbet geçti aramızda ve aradan bir iki hafta geçmişti sokakta karşılaştık kontörü olmadığını telefonumu kullanmak istediğini söyledi erkek arkadaşıma mesaj atabilirmiyim?
Biliyorsun ben evliyim sonra tekrar mesaj falan atarsa eşim Bana kızar diye cevap verdim.
hayır öyle birisi değil diye karşılık verdi
tamam söyle yazayım dedim ..
Aşkım ben mine mahalledeyim gelince beni ara.. numarayı söyle dedim numarayı girerken numara bende kayıtlı “Bitanemmm” diye cıktı öyle bir şok içindeyim ki hayır eminmisin yanlışlık var numaraya iyi bak diorum ve titriyorum olduğum yere çöktüm kendime gelmeye olayı çözmeye çalışıyorum kiz neoldu diyor ama konuşmaya dilim varmıyor biraz kendime gelince 4 arkadaşı ile çekildiği bi forografi gösterdim hangisi bunlardan dedim eşimi gösterdi bir kere daha yıkıldim
Kıza eşim olduğunu ve birdaha onu aramaması gerektiğini söyledim çaresizce ağlayarak kaçarak evlenmiş ve y aylık hamileydim kimseye anlatamadım sadece eşime hesap sordum inkar etti herşey belli olmasına rağmen susmak zorundaydım sustum …
Beni en etkileyen buydu çünkü daha hala evlendgme mutlu ve çocuk bekleyen biriydim …. bundan sonraki süreci devamı gelen aldatmalar küfür şiddet ile devam eden bir evlilik diyerek özet geçiyorum… en son memlekete annemi görmeye gidiyorum deyip internette tanıştığı biriyle bi hafta otelde kaldığını öğrenince herşeyi bitirme o dönmek istemedigim eve dönme kararı aldim bu surede kizim 6 aylık di ama ihanete küfüre şiddete daha fazla dayanamadım boşanma gerçekleşti ve ailemn yanında yaşamaya başladim ise girdim ve maaşımın yarısını babamın eline vermeye başlarım çünkü istiyor du mecburdum nafaka almadım takı kizim 5 yaşına gelince dava açtım ve buna rağmen nafaka almamaya devam ettim çünkü çalışmıyor ve üstünde bir mal varlığı yok diye hiç birşey alamadım asgari ücrete tam zamanlı bi yerde çalışıyorum ve en acisi bu insan canı istediği gbi hayat yaşıyor ve ben mücadele etmeye devam ediyorum çocuğum için en çok üzüldüğüm şey ise herşeye rağmen çocuğum babasını tanımak ve bolmek istiyor herşeye rağmen işte bu canımı çok yakıyor okadar zor bi hayatım varki herşeye rağmen hayata tutunmaya çalışıyorum umarım mağdur anneler için bi yasa çıkar ve nafaka alamayan tek başına çocuk büyüten annelerin hayatı kolaylaşır…..
