Senin kanatların yok nasıl uçtun da gittin
Terkedilmişlik. Belkide büyük bir yanılgı ortaya çıkarmıştır böyle bir şarkıyı. Tek taraflı olmadığını düşünmüşsündür hislerinin. Bu hislerin sonsuz olacağını düşünmüşsündür. Beklemişsindir, ölümüne bekleyebileceğini bilerek. Sonra bir gün bir yol ayrımı karşılamıştır ikinizi. Sen bir yola sapmış onunla yan yana yürümesen bile sonunda yine aynı noktaya ulaşacağını düşünmüşsündür. Halbuki o senin görmediğin üçüncü yoldan bambaşka bir yere yönelmiş ve yanına başkasını almıştır. Sen bunu öğrendiğinde artık yolun yarısında bitişinde seni bekleyen birinin olmadığını ve geri dönüş yolunun da kapandığını öğrenirsin. Yıkılıp kalmak istersin. Yola devam etmemek. Oradan ayrılmazsan seni bulur yine yan yana yürürsünüz zannedersin. Ama artık öyle olamayacağı kesinleşmiştir. Hem o gelse bile başka birisiyle başka bir yolu tamamlayıp gelmiş olacak. Araya giren zaman ve insanlar yüzünden asla eskisi gibi olmayacak. Bu yol senin yolun artık. O seninle gelmeyi kabul etmedi. Sen kendi seçimini yaşıyorsun. Şimdi yoluna odaklan. Yolculuğun tadını çıkarmaya bak. Belki yan yollar vardır. Oralardan gelip senin yoluna bağlanacak insanlar olur. Senin gitmek istediğin yere gitmeyi amaçlayan. Yolda sana eşlik etmek isteyecek birileri. Yolun sonunda ne olursa olsun seninle olmak isteyecek birileri. Sen sadece küçük bir seçim yaparak bu yola girdin. Umutların ve beklentilerin farklıydı ancak bilmiyorsun yolun sonu nereye çıkıyor ve kimler de bu yolda yürümeyi seçmiş. Seçiminin sana getirme ihtimali olan güzelliklere odaklan. Geçmişteki her seçimin seni güzel ve mutlu olacağın bir yere çıkardı yine çıkaracaktır. Korkma…