öncelikle yola çıkışımızın sebebini düşünürüz ortalığın durulmasının ardından. bence çoğumuzun bir sebebi vardır. yola çıktığımız an aklımızda belirli bir şey yoktur ve yola çıkışımızın bir sebebi olacağını algılayamayız genelde. içimizdeki o şey her ne ise bizi yola sürükler. işte buna o anda bilmediğimiz sebep diyebiliriz. ille de elle tutulur bir nedene gerek yoktur. yolun sonunda bulmayı umduğumuz kişi ya da şey aslında o sebeptir. yollar genelde bulmayı umduğumuza çıkmaz. başka bir sonda buluruz kendimizi. ve bu durumda yolun sonunda bulmayı umduğumuzu suçlayamayız. çünkü genelde bulmayı umduğumuz yolun sonunda bizi bekleyeceğine söz vermemiş olur. söz vermiş olsa bile tutmayabilir. burdaki tüm sorumluluk bizdedir. yani bulmayı umduğumuzu bulamamayı da göze alarak o yolun tüm zorluklarına katlanmamız gerekir. samimiyet bu yükü kabullenmekle başlar.
1.
